Genomineerden 14 jaar

Djano Van Ninhuijs

Ik wil naar de Maas toe

Daar bij die grote sluis, niet zo ver van ons huis
Ik wil naar de Maas toe
Daar waar ik als klein jongetje met mijn vader heb gestaan
Ik wil naar de Maas toe
Waar duizenden kiezelsteentjes door mijn handen zijn gegaan
Naar de Maas toe
Daar waar ik bij vele boten heb gestaan
Ik wil naar de Maas toe
Spelen en zwemmen in het water
Breng me naar de Maas toe
Om een lekker ijsje te eten in het hoge gras
Naar de Maas toe
Daar tussen het mooie landschap
Naar de Maas toe
Waar ik kan zitten op drie grote bergen
Ik wil graag nog een keer met jou naar de Maas toe
Wat mis ik die mooie tijd zo erg


Madelief Knapp

BRON

Dicht bij de Maas, het water raakt mijn tenen
De koele stroming kriebelt zachtjes langs mijn voeten
Water vol geschiedenis, mysterieus en wonderschoon

Langzaam kabbelen mijn gedachten met haar mee
Terug naar waar het allemaal begon
Het water trekt me aan, krachtig stromend

Glijdend door het water deinen mijn gedachten op en neer
Ze is wijzer dan we denken
De Maas, onze waardevolle bron


Maya Zondag

Zij

Zij vloeit, zij wervelt en raast
Zij kronkelt koninklijk door onze stad
Soms rustig en beheerst, vaak ook gehaast
Haar oppervlak golvend of glad

Een veilige haven, rondom haar gebouwd
Haar stroming, verraderlijk en vertrouwd
Haar gevoelens voor ons van levensbelang
Haar grillen maken ons blij maar ook bang

Zij gaat haar eigen gang
Trekt zich van ons niets aan
Maar als je dicht bij haar even stil blijft staan
Omarmt zij je met kalmte en tijd

Aan haar oevers vind je jezelf
En kun je alles kwijt


Amelia Ferro

Maas Maas Maas
Rivier rivier rivier
Veel stelt het eigenlijk niet voor

Vogels die met hun vleugels zoeven
over het oppervlak
Veel stelt het eigenlijk niet voor

De veerboot
naar de andere kant
Veel stelt het eigenlijk niet voor

Niemand kijkt ernaar om
‘Het is maar water’
Veel stelt het eigenlijk niet voor

Maar stil in haar diepe groeven
liggen herinneringen, gedachtes en gebeurtenissen
zinkend of drijvend
En daar helemaal op de bodem
liggen jij en ik
zachtjes meewiegend met de golven.


Ruben van Riet

De Maas verbindt

Vanuit het Franse land bepaalt La Meuse
het vervolg van haar route naar eigen keuze.
Dan stroomt ze fier en charmant
door het prachtige Limburgse land.

In de zon schittert het zilveren lint,
waar het beide oevers met elkaar verbindt.
Daar waar het stromende water de landen scheidt,
overstijgt de Limburgse taal en mentaliteit.

In vele gedaanten stroomt het water door de Maas,
soms kalm en bedachtzaam, soms wild en dwaas.
Zo zijn ook de mensen om haar heen,
soms vol woede, verdriet, vreugde of heel sereen.

Daar waar harde werkers en levensgenieters wonen en leven,
daar waar zij hun avonturen beleven.
Daar zegt men fier en eensgezind:
Moedertje Maas, ik ben je kind.


Elena Ernst

De Maas

Tussen weides en velden kronkelt rustig de Maas
Schittert lieflijk in de zon die haar oevers kust
Onverstoord kabbelt zij verder met kalme levenslust
Tot er aan de horizon verschijnt, een vreemd donker waas
Een vloed van woeste razernij
Van wilde wateren en bulderende kracht
Plots verzwelgt de Maas alles met grote macht
En in krankzinnige woede is het weer voorbij
De Maas, zij is helaas zo onvoorspelbaar
Weids en groot doorkruist zij land
Scheider en verbinder tegelijkertijd


Alaa Ali Alhaj

liever had ik jou toch niet gezien
bleef ik eenzaam bovendien stond ik
liever uren op een brug dan nu
gebonden met handen op mijn rug

traag is een tak in de Maas langzaam
stroomt het naar later waar de avond
niet langer meer van jou en mij is
maar alleen nog van koud water