Iona Coopmans
De Maas
De Maas stroomt al jaren
helemaal tot aan de Noordzee
Soms ga ik naar haar staren
of loop een stukje mee
Soms erg diep, soms erg laag
dat hangt af van het weer
Soms erg snel, soms erg traag
maar mooi iedere keer
Als voor iedereen zijn tijd is gekomen
zal de Maas nog altijd stromen
Fenne Boom
Herinneringen
ik ging altijd met mijn zusje naar de Maas
samen wandelden we in haar prachtige landschappen
en vertelden we elkaar de meest komische grappen
of we aten ijsjes in de meest overheerlijke smaken
op een bankje kletsten we over van alles
we picknickten bij de madeliefjes op een laken
naast het blauwe water van de rivier
dan keken we naar de eendjes die onze broodkruimels opaten
samen hadden we veel plezier
nu is ze er niet meer
nu kan ik alleen nog maar over haar dromen
maar onze schitterende herinneringen blijven voor altijd
in het blauwe water van de Maas stromen
Finn Deenen
Ze kijkt vanaf haar huis
naar de stromende rivier
en voorbijkomende schepen,
alleen zij gaat niet mee, zij blijft hier.
Terwijl haar geest vaart naar vroeger,
naar toen haar leven nog stroomde,
toen ze nog jong was
en nog vrij droomde.
Maar met de voortgang in jaren is ze
versmald en verzand.
En zij, langzaam maar zeker,
voor altijd aan de kant gestrand.
Nu rest haar slechts het langsvaren van schepen,
hoe ze komen en gaan, stroom op en stroom af.
Treurig wenst zij hun behouden vaart,
zelf traag zinkend in het graf.
Fenna Stockmans
De Maas
Je schreef je naam in het zand.
Kleine golfjes kwamen en spoelden
hem weer weg in de Maas.
Je schreef je naam in mijn hart.
Verweven
met oude herinneringen waar jij
in verder leeft.
Lieve papa, ik denk aan je als ik weer bij de Maas ben.
Maar als je er dan bent, dan verdwijn je weer.
We speelden samen in het water, maar als ik nu in het water kijk,
dan zie ik mijn eigen weerspiegeling en kan ik de
herinneringen nergens meer vinden.
Robbe Smolders
DE MAAS
Een glinsterend lint van blauw,
in de winter grijs en grauw.
Regen doet haar overstromen,
dit om haar schoonheid te vergroten.
Drie landen verenigd, verschillend van taal,
onze buren met elk een ander verhaal.
Het beste in haar is wat je ziet,
haar kracht, sterk als graniet.
Verzetten heeft geen enkele zin,
om genade smeken evenmin.
Er is geen vredige eb nodig,
een moordende vloed is overbodig.
In een avondzon, rood als bloed,
die haar diepblauwe kleur voeden doet.
Dora Houben
Ós Maas
Dich bes neugehonderdfieftig kilomaeter lank,
de geufs ós water en eine gooje ougst,
doaveur ozze dank.
Ein bron van laeve en plezeer,
veur minsj en deer,
dat bès se eedere daag weer.
Veer Limburgers ligge aan dien zie,
ut sjittere van de zon in ut water maak ós blie,
es veer bie dich zin, veule veer ós vrie.
Veer houpe nog lang van dich te kinne genete,
ós plekske aan de Maas zalle veer nwats vergete.
Sam Dewit
Maasgedicht
De Maas
Een rivier van stilte
Een rivier vol emoties
Een rivier van rust
Een rivier van woede
Verdriet
Wraak
En pijn
Omdat de mens soms niet lief voor haar wil zijn
De Maas
Een rivier
Een rivier van lijden
Een rivier van vervuiling
Overstroomd
Pijn
Omdat de mens niet lief voor haar wou zijn
Mart Schroyen
De Maas
De Maas zoekt naar wegen
waarlangs ze kan bewegen.
De Maas doet goede buren van elkaar scheiden
en streelt de groene weiden.
De Maas stroomt naar zee.
Ze neemt alle regendruppels en herinneringen mee.
De Maas stroomt krachtig en sterk
en maakt van het landschap een prachtig kunstwerk.
De Maas verandert elke dag.
Vandaag is ze niet zoals je ze gisteren zag.
De Maas is krachtig.
Maar o zo prachtig.